WSKAZANIA DO MASAŻU KLASYCZNEGO
Stany przemęczenia czy wyczerpania u osób bez zmian organicznych
Stany przemęczenia czy wyczerpania u osób bez zmian organicznych– takie stany to naturalna reakcja organizmu na wysiłek związany z ciężką pracą fizyczną lub intelektualną, z powodu wypalenia zawodowego, w związku z nieprzespanymi nocami, czy nadmiernym stresem. Osoba taka czuje się ciężko chora, uskarżając się na złe samopoczucie, szybko się męczy, cierpi na zaburzenia snu, jest przygnębiona, rozdrażniona, bywa agresywna lub apatyczna i ma trudności z koncentracją. U chorego wzrasta poziom lęku, a obniża się poczucie własnej wartości co niekorzystnie wpływa na jego wygląd.
Rozładowanie napięcia, zmniejszenie stresu, odpoczynek i zabiegi relaksacyjne pomogą wyjść z takiego stanu.
Stany związane z długim przebywaniem w łóżku w celu zapobiegania powstania odleżyn, zaników mięśniowych i zaburzeń w układach krążenia i oddechowym.
Okres rekonwalescencji
Okres rekonwalescencji– to czas powracania do zdrowia i sił po przebytej długotrwałej chorobie, zabiegu chirurgicznym, ciężkim urazie czy wypadku.
Dawkowanie siły bodźca podczas masażu uzależnione jest od stanu fizycznego i psychicznego pacjenta, jego wieku, płci, stanu masy mięśniowej, jednostki chorobowej, indywidualnej odczynowości oraz liczby przeprowadzanych zabiegów.
Pierwsze zabiegi przeprowadza się łagodnie stopniowo zwiększając siłę poszczególnych technik i wydłużając czas masażu.
Zaburzenia statyki ciała
Zaburzenia statyki ciała związane są z wadami postawy ciała, które mogą mieć pochodzenie wrodzone lub nabyte (np. w okresie dojrzewania, po urazie, pod wpływem długotrwałego stresu, )
Nerwica neurasteniczna
Nerwicę neurasteniczną, która charakteryzuje się zmęczeniem, łatwością wyczerpywania, drażliwością, dolegliwościami pochodzącymi z różnych narządów wewnętrznych, trudnościami koncentracji uwagi. Osoby z takimi objawami wymagają odpoczynku i odprężenia. Zastosowanie masażu rozluźniającego przy łagodnej muzyce korzystnie wpłynie na zmniejszenie dolegliwości. Przy pierwszych zabiegach najkorzystniej byłoby przeprowadzić masaż całego ciała, rozpoczynając od grzbietu, karku z barkami i kolejno masować kończyny oraz przednią stronę tułowia, na głowie kończąc. Następnie można wykonywać masaż tylnej strony ciała albo masaż typu amerykańskiego (kark i barki, grzbiet, pośladki oraz strony podeszwowe stóp).
Otyłość i nadwagę bez ciężkich powikłań patologicznych
Otyłość i nadwagę bez ciężkich powikłań patologicznych - Przy otyłości i nadwadze bez ciężkich powikłań patologicznych stosuje się tzw. masaż odchudzający, którego zadaniem jest rozbicie i rozdrobnienie podskórnej tkanki tłuszczowej, usunięcie toksyn z organizmu, polepszenie ukrwienia skóry i mięśni, przez co przyspiesza się przemianę materii Najczęściej przeprowadza się głęboki masaż typu sportowego, tzn. wykonywany z dużą siłą, w bardzo szybkim tempie i z wykorzystaniem agresywnych technik (głębokie rozcieranie, ugniatanie, oklepywanie, silna wibracja). Masaż może być niekiedy nieprzyjemny dla osoby masowanej ze względu na uczucie występującego bólu przy stosowaniu technik z dużą siłą. W czasie serii zabiegów odchudzających wskazane jest wykonywanie ćwiczeń oraz przestrzeganie odpowiedniej diety.
Osteoporoza
Osteoporozę, nazywaną zgąbczeniem kości czy zrzeszotnieniem kości, jest to ilościowe zmniejszenie zrębu organicznego kości wraz z występującymi w nim solami mineralnymi, spowodowane najczęściej zaburzeniami hormonalnymi..
Należy pamiętać, że ciepło przyspiesza ucieczkę wapnia z organizmu, a intensywny masaż pobudza układ krążenia i wywołuje przekrwienie miejscowe oraz zwiększa ciepłotę ciała. W zależności od stopnia zaawansowania procesu chorobowego należy ostrożnie przeprowadzać masaż oraz ćwiczenia rehabilitacyjne.
Podczas masowania stosuje się techniki: głaskanie, rozcieranie, delikatne powierzchowne ugniatanie i słabą wibrację, natomiast zabronione są mocne oklepywania i silna, długo trwająca wibracja, a także należy unikać ucisków pionowych bezpośrednio na kościec. Zabiegi przeprowadza się powierzchownie, w celu polepszenia ukrwienia masowanego odcinka.
Osteomalacja
Osteomalację, inaczej rozmiękanie kości lub krzywica dorosłych – niedostateczna mineralizacja kości. Jest to ciężka choroba układu kostnego, polegająca na utracie wapnia i fosforu z tkanki kostnej. Pierwiastki te są podstawowymi składnikami kości i ich utrata prowadzi do osłabienia wytrzymałości.
Masaż przeprowadza się jak przy osteoporozie.
Artretyzm
Artretyzm zwany dną moczanową czy skazą moczanową jest przewlekłą chorobą wywołaną zaburzeniami przemiany materii, charakteryzującą się odkładaniem w stawach głównie kwasu moczowego i jego soli, co powoduje stany zapalne, ból, utratę elastyczności i ruchomości stawów, czasami uszkodzenie ich powierzchni. W chorobie wyróżnia się postać ostrą i przewlekłą: w okresie ostrym zaleca się stosowanie zimnych okładów na okolice stawów lub krioterapię, a w okresie przewlekłym można przeprowadzać masaż klasyczny całkowity w celu usprawnienia krążenia sercowo-naczyniowego, poprawienia czynności układu moczowego oraz płuc, likwidowania złogów stawowych kończyn dolnych i górnych.
Choroba Parkinsona
Chorobę Parkinsona, zwaną drżączką poraźną, jest chorobą centralnego układu nerwowego, która charakteryzuje się drżeniem rąk, spowolnieniem ruchów, pochyleniem ciała do przodu, chodzeniem drobnymi kroczkami, zaburzeniem mimiki twarzy, wzmożonym napięciem mięśniowym. Zaleca się stosowanie masażu klasycznego rozluźniającego całego ciała dla poprawienia krążenia i rozluźnienia mięśni ze szczególnym uwzględnieniem grzbietu, karku oraz pośladków.
U sportowców w okresie całego cyklu treningowo-startowego
U sportowców w okresie całego cyklu treningowo-startowego– stosuje się masaż treningowy zwany też masażem przygotowawczym lub kondycyjnym.
Celem wykonywania masażu treningowego jest podwyższenie zdolności sportowca do pracy, zwiększenie możliwości czynnościowych jego organizmu oraz modyfikacja działalności mechanizmów regulacyjnych centralnego układu nerwowego.
Masaż treningowy jest dla sportowca dodatkowym obciążeniem, które należy uwzględniać w planie tygodniowego cyklu zajęć. Stosowane rękoczyny głównie rozcieranie i ugniatanie, powinny być na tyle mocne, by po ich wykonaniu wystąpiło u zawodnika uczucie zmęczenia. Głębokość, intensywność, czas trwania masażu zależy od indywidualnych cech i właściwości zawodnika, jak również od rodzaju dyscypliny sportowej. Czas trwania całkowitego masażu treningowego powinien wynosić 45-60 minut.
Tylko u zawodników o dużej masie mięśniowej masaż ogólny może trwać powyżej 60 minut. Przyjęło się, że masaż treningowy stosowany u pływaków, narciarzy, lekkoatletów, tenisistów i kolarzy powinien być łagodniejszy od masażu u zapaśników, pięściarzy, ciężarowców, piłkarzy i wioślarzy. Nie umniejsza to faktu, że w obu wyżej wymienionych grupach sportowych masaż powinien być głęboki i intensywny, lecz równocześnie miękki i rytmiczny. Masuje się te grupy mięśniowe, które najbardziej pracują w czasie treningu.
Charakter treningu determinuje, jakie techniki trzeba włączyć do konkretnego masażu. Jeżeli zaistnieje konieczność zwrócenia większej uwagi na mięśnie, to wtedy mniej czasu poświęca się na głaskanie i rozcieranie. W przypadku wskazań do dokładnego opracowania stawów, skraca się czas przeznaczony na ugniatanie, automatycznie wydłużając czas rozcierania.
W masażu treningowym stosuje się przeważnie wszystkie techniki, ale zdecydowanie powinno dominować ugniatanie. Im większa masa mięśniowa jest poddawana masażowi tym większa jest jego efektywność. Wynika to z faktu, że wraz ze zwiększeniem się obszaru masowanych mięśni, zwiększa się też ilość bodźców, które w następstwie masażu docierają do centralnego układu nerwowego.
Masaż treningowy należy wykonywać w 1,5 – 6 godzin po intensywnym treningu (najlepiej wieczorem). Ważne jest, aby mieć na uwadze, w jakiej porze dnia odbywał się trening. Jeżeli miał miejsce w godzinach późno popołudniowych (17.00-20.00), to po nim powinno się wykonać częściowy masaż treningowy, a ewentualnie następnego dnia rano na 6-7 godzin przed kolejnym
U sportowców po bardzo dużym wysiłku
U sportowców po bardzo dużym wysiłku(np. u maratończyków, chodziarzy) stosuje się masaż regeneracyjny całego ciała, który należy wykonać co najmniej 5 godz. po zakończonym wysiłku. Masaż ten ma być wykonywany powoli, o słabym natężeniu bodźca, ale głęboki, w czasie 45-60 minut.
U sportowców w okresie przejściowym
U sportowców w okresie przejściowym na początku sezonu lub po nim, czyli w czasie przerwy w regularnych zajęciach sportowych. Stosuje się masaż podtrzymujący zwany masażem podtrzymująco-kondycyjnym. W tym czasie sportowiec przestaje trenować lub znacznie redukuje obciążenia. Zadaniem tego masażu jest utrzymanie organizmu sportowca w pełnej sprawności fizycznej i utrzymanie kondycji.
Najczęściej stosuje się masaż całkowity, wykonywany codziennie lub co drugi dzień, w celu aktywizacji układów ruchowego, krążenia i nerwowego.
Zabiegi kosmetyczno-pielęgnacyjno-higieniczne stosowane w celu aktywizacji funkcji skóry, pobudzenia układów krążenia i nerwowego oraz przyspieszenia odprężenia zmęczonych mięśni. Podczas zabiegu stosuje się wszystkie techniki masażu klasycznego, używając bodźców ze słabszą i średnią siłą.
Zabiegi odprężająco – relaksacyjne
Zabiegi odprężająco – relaksacyjne– celem jest pełna relaksacja osoby masowanej i wyciszenie. Aby masaż relaksacyjny spełniał powyższe zadania, musi być przeprowadzony w komfortowych warunkach zarówno dla masowanego, jak i dla masażysty.